3.03.2016

O estetycznym stylu kodowania, użytym w nowszej wersji tego projektu

Nie wnikałem, czy istnieje jakaś fachowa nazwa tego stylu kodowania. Zauważyłem go przy przeglądaniu początkowych wersji źródeł biblioteki GLFW i spodobał mi się. Chodzi m.in. o dodawanie spacji po nawiasie w wywołaniu funkcji i w instrukcjach takich jak if, while, for, itp. Moim zdaniem (bo jest to sprawa czysto subiektywna) taki kod jest bardziej przejrzysty.
np.: nazwa_funkcji( arg1, arg2 );
zamiast: nazwa_funkcji (arg1, arg2);

albo: for( int i = 0; i < max; i++ )
zamiast: for (int i=0; i<max; i++)

Z kolei, w wyrażeniach arytmetycznych i rzutowaniu typów, bardziej czytelne według mnie, jest brak spacji przy nawiasach:
np: a = (float)(b + c) / x;
zamiast: a = ( float )( b + c ) / x;

W przypadku wyrażeń arytmetycznych wewnątrz indeksu, w nawiasach kwadratowych:
np.: t[ (a * 3) ] = str[ (a + b * w[ x ]) / 2 ];
zamiast:  t[(a*3)] = str[(a+b*w[x])/2];


Jeżeli chodzi o zapis deklarujący zmienną wskaźnikową to czytelniej (moim zdaniem, też trochę logiczniej) jest zrobić spację przed nazwą zmiennej typu wskaźnikowego:
np.:     char* str;
zamiast: char *str;

np.: char** argc;
zamiast: char **argc;

lub np.: typedef int* int_ptr;
zamiast: typedef int *int_ptr;
Myślę, że w tym pierwszym przypadku widać trochę wyraźniej, że chodzi o wskaźnik określonego typu, a nie o "zmyłkową" dereferencję zmiennej niewskaźnikowej, lub zdefiniowanie "typu dereferencyjnego" (w przypadku typedef).

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz